Mariage d'Amour - tutorial jak zagrać na pianinie bez znajomości nut. Kompozytor: Paul de Senneville. Utwór znany jest też pod błędną nazwą jako "Walc wiosenny" - "Spring Waltz", a jako kompozytor nieprawidłowo jest podawany F. Chopin. Poniżej jest też link do nut tej wersji “Mariage d’Amour”.
“Mariage d’Amour” - część 1:
Nuty do tej wersji utwory dostępne są tutaj. Aby ściągnąć powyższe nuty, nie trzeba płacić - można zalogować się na stronę https://musescore.com/ i skorzystać z bezpłatnego okresu próbnego (opcja: “free trial”). Nuty umieszczone są na musescore.com , aby być w zgodzie z prawami autorskimi kompozytora.
Tutorial jest podzielony na dwa nagrania - w pierwszym nagraniu pokazuję przede wszystkim dźwięki, czyli - które nuty zagrać. W drugim nagraniu jest wiele powtórzeń, więc dużo ważniejsza staje się dynamika i emocje. Stąd poniżej analiza kolejnych taktów, która - mam nadzieję - pozwoli Państwu na łatwiejsze wydobycie ekspresji. Jest to moja interpretacja tego utworu, która jest jedynie propozycją. Po dobrym poznaniu nut, mogą Państwo zmienić dynamikę i nadać tej kompozycji trochę inny - swój własny - charakter. Powodzenia!
Nagranie pierwsze składa się z następujących elementów:
Takty 1 i 2: łagodne, spokojne wprowadzenie (gra sama lewa ręka)
Takty 3 - 6: przedstawienie “Melodii 1”
Takty 7-11: powtórzenie “Melodii 1”
Takty 12 - 15: przedstawienie “Melodii 2”
Takty 16-20: powtórzenie “Melodii 2”
“Mariage d’Amour” - część 2 (ostatnia):
Nagranie drugie to powtarzanie powyższych elementów, przy pewnych modyfikacjach - np. zmiana oktawy w prawej ręce czy zmiana akompaniamentu w lewej ręce. Te różnice nadają charakter i pozwalają na opowiedzenie o tym, co dzieje się w utworze. Ja w kompozycji “Mariage d’Amour” odczytuję dialog, gdzie w 1-szej części jest harmonia i zgoda, natomiast 2-ga część to narastający niepokój, aż do chaosu (kłótni?), następnie uspokojenia i ponownej harmonii z wyciszeniem na końcu.
Oto szczegółowa interpretacja nagrania drugiego:
Takty 21 - 24: “Melodia 1”, tylko prawa ręka oktawę wyżej i drobna zmiana w 2 ostatnich taktach lewej ręki (jakby bardziej niepokojąco)
Takty 25 - 28: znów “Melodia 1”, tym razem w “normalnej” oktawie, tylko 2 ostatnie takty inaczej, dochodzi też zwolnienie i duży niepokój, jakby przygotowanie do kolejnego fragmentu
Takty 29 - 32: “Melodia 2”, prawa ręka znów gra w wyższej oktawie, prawie identyczna, jak takty 16-19, poza 2-ma nutami na końcu. Te 2 nuty mają znaczenie, bo prowadzą melodię niżej. Lewa ręka jest inna, a jej rytm został podporządkowany rytmowi prawej ręki (jakby zgodność i siła).
Takty 33 - 37: “Melodia 2”: prawa ręka w oktawie niższej (“normalnej”), tylko ostatni takt prawej jest inny, idący w górę, prowadzący do łącznika. Lewa ręka inna - przede wszystkim inny jest rytm, z dodatkową nutą, która powoduje większy niepokój, zagęszczenie, jakby chaos. Ten chaos prowadzi do łagodnego łącznika.
Takty 38 - 45: łącznik, czyli łagodne przejście, jakby zastanowienie się, pogodzenie
Takty 46 - 52 są takie jak wcześniejsze 21 - 27, tylko te poprzednie 21 - 17 prowadziły do chaosu, kłótni, a tu (takty 46 - 52) prowadzą do zgody i wyciszenia.
To proste podsumowanie, jednak pozwala na dodanie historii czy własnych obrazów do tej pięknej melodii.
Wyjaśnienie nazw nut: na ekranie widzą Państwo nazewnictwo angielskie, gdzie nuta w Polsce nazywana "H", określana jest jako "B". (W Polsce nutą "B" określa się czarny klawisz na lewo od nuty "H"). Polecam, by korzystali Państwo z polskich nazw, czyli białe klawisze to: C, D, E, F, G, A, H. Natomiast czarne klawisze to: Cis czyli Des, Dis czyli Es, Fis czyli Ges, Gis czyli As oraz His czyli B. Powodzenia!