Nauka gry na pianinie dla początkujących - od czego zacząć?
Od czego zacząć naukę gry na pianinie? Ten wpis dedykuję wszystkim tym klientom, którzy przy odbiorze pianina pytają: "A czy mogłaby Pani jeszcze powiedzieć, jak szybko nauczyć się grać?" :)
Oto kilka wskazówek dla osób, które dopiero zaczynają naukę gry na pianinie bez pomocy nauczyciela, a poniżej informacje o możliwych miejscach / szkołach nauki gry / aplikacjach do nauki gry - zapraszam do przeczytania:
Kolejne etapy nauki gry na pianinie (szczegółowo opisane poniżej) to:
Nauka nut
Koordynacja obydwu rąk
Dalsza praca nad utworem (od strony "muzycznej")
1. Nauka nut:
Ten etap nauki gry na pianinie to nauka nut na pięciolinii oraz nauka rozkładu nut na klawiaturze. Można zacząć od nut w kluczu wiolinowym, ale szybko będzie potrzebna również znajomość klucza basowego. Klucz basowy jest potrzebny, ponieważ w nim zapisywane są nuty niższej części klawiatury, czyli te, które grane są najczęściej lewą ręką.
Oto graficzne przedstawienie nut na pięciolinii oraz na klawiaturze:
Nuty na klawiaturze. Źródło grafiki: www.pianino.xmc.pl
A jak najłatwiej i najszybciej nauczyć się nut? Proponuję zacząć od klucza wiolinowego. Więcej wskazówek, jak najłatwiej nauczyć się nut przedstawiłam w poniższym nagraniu:
Nagranie: "4 sposoby na łatwiejszą naukę nut"
2. Koordynacja gry obydwu rąk:
Gdy znamy nuty, to pojawia się pytanie, jak skoordynować grę obydwoma rękoma. Wiele osób ma z tym problem, jednak na przejście przez ten etap nie ma magicznej recepty. Po prostu trzeba cierpliwie ćwiczyć. Proponuję ćwiczyć najpierw każdą rękę osobno, potem próbować połączyć, następnie znów osobno, i znów spróbować razem. Warto zacząć od jak najłatwiejszych utworów, gdzie - przykładowo - nuty w lewej ręce pojawiają się dużo rzadziej niż w prawej.
Proszę też pamiętać, że o ile dla dzieci etap ten jest dość naturalny, stanowi umiarkowane wyzwanie jak mnóstwo rzeczy poznawanych w młodym wieku, o tyle dla dorosłych etap połączenia rąk jest naprawdę trudny. I warto to zaakceptować, a nawet znaleźć satysfakcję i radość w tym, że tak mocno trzeba się skupić i wysilić. Jest to świetny trening dla umysłu, który gorąco polecam niezależnie od tego, jak szybko udaje się nam utwór opanować. Po prostu samo ćwiczenie jest bardzo rozwijające. Zatem etap gry pierwszych utworów obydwoma rękoma polecam traktować jak intensywny trening umysłu, bez spodziewania się szybkich rezultatów, choć oczywiście z czasem i wraz z ćwiczeniem przyjdą też zadowalające efekty.
Zatem proszę zacząć do ćwiczenia w wolnym tempie początkowo każdej ręki osobno, a następnie - bardzo powoli - próbować razem. W momentach, gdy ręce mają zagrać równocześnie, warto na chwilę zatrzymać się i przygotować obydwie ręce do zagrania odpowiedniego dźwięku, tak, by udało się zagrać poprawny dźwięk zarówno prawą jak i lewą ręką. Dlatego też nie od razu cały utwór będzie wychodzić płynnie i równo. Etap początkowy to poprawne zagranie dźwięków, dopiero kolejnym etapem jest zagranie całego utworu równo i w odpowiednim tempie.
Poniżej opis jednego z klientów Elpiano, o tym, jak połączyć grę obydwu rąk:
"Ważne jest, aby ćwicząc sukcesywnie lewą i prawą rękę osobno, a potem na przemian razem, uzmysłowić sobie, że nie musimy wiedzieć, co robią obie ręce. Czyli ćwicząc dany utwór, warto wyćwiczyć partię jednej ręki - przykładowo lewej, jako akompaniament, tak, by móc ją grać bez patrzenia na klawiaturę. Ćwiczymy w różnym tempie, raz powoli, raz szybciej, tak, by dany fragment - grany jedną ręką - był oczywisty. Podobnie ćwiczymy osobno partię drugiej ręki. Dopiero gdy partie grane osobno, prawą i lewą ręką, wychodzą bez żadnego problemu, wówczas warto połączyć ręce. Zaczynamy grać bardzo powoli. Niech ręce się nie kontrolują, nie patrzymy na klawiaturę. Gramy i słuchamy. Chodzi o przyzwyczajenie rąk do siebie. Obydwie robią co innego. Dlatego powoli gramy, aż poczujemy, że nie musimy kontrolować rąk, bo one wiedzą, co mają grać. I przyśpieszamy stopniowo, aż do normalnego tempa utworu."
A co dalej, gdy już potrafimy odczytać samodzielnie nuty i zagrać je równocześnie obydwoma rękoma? To oznacza, że podstawę techniczną mamy prawie opanowaną - “prawie”, ponieważ na tym etapie warto też włączyć sprawdzanie, czy nasza technika gry jest poprawna. To dodatkowy element, który omówiłam w pierwszej, darmowej lekcji mojego kursu nauki gry - ta pierwsza lekcja o technice gry jest dostępna dla wszystkich, więc zapraszam do nagrania:
Gdy znają Państwo nuty oraz kontrolują technikę gry, to można rozpocząć pracę nad muzyką:
3. Dalsza praca nad utworem od strony "muzycznej":
Czym jest praca nad utworem? W skrócie można wyróżnić kilka elementów, które składają się na pracę nad wykonaniem utworu:
Dynamika i artykulacja
Styl
Interpretacja
Szczegółowy opis tych elementów znajduje się w poniższych nagraniach:
1. Dynamika i artykulacja:
Dynamika to siła natężenia dźwięku, czyli oznacza poziom głośności wydobycia poszczególnych nut, jak i wykonania danego utworu - czy ma on być zagrany głośniej, czy trochę ciszej, czy też może całkiem cicho. Do oznaczenia dynamiki używa się zarówno opisu literowego, jak i oznaczeń w formie symbolu “widełek”.
Opis literowy to np. “piano”, w skrócie “p”, które oznacza “cicho”, a “forte”, w skrócie: “f” oznacza “głośno”. Jest też wiele możliwości pośrednich (np. mezzoforte, czyli średnio-głośno, itd.) Dynamikę określa się też poprzez symbole”<“ oraz”>”, gdzie widełki rozszerzające się (“<“) oznaczają stopniowe zwiększanie natężenia dźwięku, a widełki schodzące się (“>”) oznaczają stopniowe ściszenie.
Z kolei artykulacja określa sposób wydobycia dźwięku. Może dotyczyć pojedynczej nuty, jak i łączenia kolejnych dźwięków. W przypadku wydobycia pojedynczego dźwięku, oznaczenie artykulacyjne określa, czy dany dźwięk zagramy łagodnie, czy też ostro, lub czy przytrzymamy dźwięk dłużej, czy też nagle skrócimy. Najczęściej oznaczenia artykulacji wskazują, jak wykonać kolejne następujące po sobie dźwięki, czyli czy zagramy je łącznie (co określa się jako “legato” i oznacza w nutach łukiem), czy też może każdy z dźwięków lekko zaakcentujemy (wtedy określa się to jako “staccato” i oznacza w nutach kropkami pod nutą). Opisy słowne używane w nutach (np. legato czy staccato) to określenia pochodzenia włoskiego. Poniżej nagranie, czym jest dynamika oraz artykulacja:
2. Styl
Styl jest częścią interpretacji utworu i oznacza takie wykonanie, które będzie dostosowane do epoki, z której utwór pochodzi, do kompozytora i do samego rodzaju utworu. Na etapie początkowym nauki, zagranie z odpowiednim stylu wymaga często skonsultowania tego z nauczycielem, ustalenie z nim jaki charakter powinien mieć dany utwór, jakie tempo i jaki nastrój. Więcej o tym, czym jest styl utworu, przedstawiłam w nagraniu poniżej:
3. Interpretacja
Poza dynamiką, artykulacją, tempem i stylem pozostaje jeszcze “cała reszta”. Ta "cała reszta" może być określona jako własna interpretacja utworu i jest tym miejscem, gdzie wykonawca może dodać najwięcej od siebie. Czyli uwzględniając wszelkie zapisy dotyczące dynamiki i artykulacji, po zapoznaniu się z tym, jaki jest styl odpowiedni dla danego utworu, wykonawca decyduje o tym, w jakim dokładnie tempie zagrać, z jakim natężeniem stosować oznaczenia dynamiczne, jak bardzo podkreślić czy zmniejszyć artykulację, jakie elementy stylu uwzględnić, jakie emocje i w których miejscach utworu od siebie dodać. Tę interpretację dobrze słychać przy kolejnych wykonaniach utworów Chopina podczas Konkursów Chopinowskich: najlepsi pianiści grają bezbłędnie te same utwory, a mimo to, prawie każde wykonanie jest inne. To właśnie ta dodatkowa interpretacja, czyli zagranie idealne zapisu nutowego, jednak z dodaniem do tego własnych emocji.
Czy jest jeszcze coś, co może pomóc w pierwszych krokach nauki gry na pianinie?
Nie ma jednego idealnego sposobu nauki gry na pianinie dla każdego, jednak warto zwrócić uwagę na poniższe kwestie:
Jak przygotować się do pierwszych lekcji nauki gry na pianinie:
Idąc na pierwszą lekcję nauki gry, która ma odbyć się z nauczycielem, warto już znać nuty w kluczu wiolinowym i basowym oraz ich położenie na klawiaturze. Po prostu szkoda czasu nauczyciela oraz pieniędzy ucznia, by tracić wspólny czas na poznanie nut. Na tym wstępnym etapie teoretycznym, nie jest konieczne posiadanie instrumentu, ale schemat klawiatury / rozwijana mata z narysowanymi klawiszami będzie potrzebna, by poznać dobrze położenie klawiszy. Przy poważnym podejściu do nauki gry, nie polecam stopniowego kupowania: wpierw mata, potem keyboard, a na końcu pianino. Aby ograniczyć wydatki, polecam zacząć od zakupienia używanego keyboardu (można znaleźć za 200 - 300zł na olx) na ten wstępny czas, by przekonać się, że naprawdę chcą Państwo uczyć się grać. Taki keyboard przyda się na naukę nut oraz pierwszy miesiąc gry. Potem polecam już zakup docelowego instrumentu.
Kiedy kupić pianino - czy trzeba mieć pianino w domu, by rozpocząć naukę gry?
Jeżeli dziecko rozpoczyna naukę w szkole muzycznej lub jeśli dorosły podejmuje decyzję, że będzie intensywnie od razu ćwiczył - wówczas lepiej będzie kupić pianino w pierwszych tygodniach od rozpoczęcia nauki gry. Jednak jeśli rozważamy pianino dla dziecka, które rozpoczyna naukę w formie lekcji indywidualnych, w spokojnym tempie, wówczas pewien okres bez instrumentu, gdy dziecko ćwiczy jedynie na lekcjach, ma wiele zalet: po pierwsze wówczas dziecko ma kontakt z klawiaturą jedynie przy nauczycielu, czyli doskonale jest kontrolowana praca rąk - nie ma ryzyka, że dziecko ćwiczy złą techniką. Drugą jest kwestia psychologiczna - czas oczekiwania na własny instrument pozwala dzieciom na większe docenienie pianina. Długo wyczekiwany instrument nie znudzi się po kilku dniach. :) Podobnie działa - co wiem już od klientów - opcja wynajmu z wykupieniem, czyli wynajem pianina, które można zatrzymać i wykupić, ale też oddać. Świadomość, że być może pianino jest tylko na jakiś czas, zachęca do skorzystania z niego.
Jak często powinny odbywać się lekcje nauki gry:
Po wstępnym etapie opanowania nut, gorąco polecam lekcje z nauczycielem. W przypadku dorosłych, którzy samodzielnie zmotywują się do nauki, może to być nawet 1 lekcja na 2 tygodnie, tak, by nauczyciel czuwał nad poprawną techniką i zadawał odpowiedni materiał do samodzielnego ćwiczenia. W przypadku dzieci, warto, by lekcje były częstsze - jeden raz w tygodniu to minimum, przy założeniu, że choć trochę ćwiczą samodzielnie. Jeżeli dziecko nie ćwiczy, to warto zorganizować 2 lekcje w tygodniu, tak, by był postęp w nauce gry, nie tylko przypominanie sobie wcześniejszych lekcji.
Szkoła muzyczna, ognisko muzyczne, czy lekcje prywatne?
Inną opcją nauki gry jest szkoła muzyczna lub ognisko muzyczne. Państwowe szkoły muzyczne są bezpłatne, jednak (przynajmniej w Warszawie) mają one ograniczenia wiekowe - czyli dorośli i nastolatkowie nie są przyjmowani, przynajmniej do klasy fortepianu. Ogniska muzyczne oraz niektóre prywatne szkoły muzyczne przyjmują dorosłych. Kiedy warto wybrać lekcje prywatne, a kiedy ognisko muzyczne lub szkołę muzyczną? Szkoła muzyczna i ognisko oferują dodatkowe zajęcia z wielu przedmiotów, jak np. z harmonii muzyki, z nauki o muzyce, teorii muzyki, jak też zajęcia z chóru itd. Czyli rozwój muzyczny jest bardziej wszechstronny, ale opcja ta wymaga znacznie więcej czasu aniżeli prywatne lekcje. Mam wrażenie, że dla zapracowanych dorosłych jest to zbyt czasochłonna opcja.
Rodzaje prywatnych szkół muzycznych - Szkoły Suzuki, Szkoły Yamaha, szkoła tradycyjna - którą wybrać?
W przypadku prywatnych szkół muzycznych jest duża różnorodność metod nauczania, więc warto zastanowić się, jaki rodzaj nauki najbardziej pasuje dla Państwa czy dla Państwa dziecka. Jednym z typów szkół są Szkoły Suzuki, które - gdy uda się zebrać dobrą kadrę - mogą być i często są - niezwykłym miejscem. Piszę to ostrożnie, ponieważ sama metodologia nie gwarantuje zadowolenia dzieci i rodziców, czy też - pisząc inaczej - sukcesu szkoły. Sama z moimi dziećmi mam doświadczenia z dwóch różnych szkół Suzuki. Jedna niezwykła, choć ta niezwykłość opierała się po prostu na jednej niezwykłej nauczycielce. A druga szkoła - oferująca sporo, ale bez przekonania dla tej metodologii, czyli w praktyce zbliżająca się do nauczania tradycyjnego.
W teorii metoda Suzuki opiera się na założeniu, że przez pierwsze długie miesiące, a wręcz więcej niż rok, uczeń nie uczy się świadomie nut, tylko gra kolejne utwory powtarzając je za nauczycielem. W tym okresie dba się głównie o dobrą technikę, głęboki dźwięk, pracuje się nad różnymi sposobami wydobycia dźwięku. Poznaje się kolejne utwory na pamięć, bez korzystania z nut. Potem dochodzą nuty, choć bardzo proste, tak, by ich obecność nie wymagała skupienia na tym, jaka to nuta, tylko by uczeń pozostał skoncentrowany na słuchaniu wydobywanych dźwięków. Drugim wyróżnikiem metody Suzuki jest duże zaangażowanie rodziców. Rodzic uczestniczy w lekcjach, uczy się z dzieckiem, tak, by być “przewodnikiem” dziecka w czasie ćwiczenia w domu. Podobnie jak w szkołach tradycyjnych, w szkołach Suzuki również są dodatkowe zajęcia z kształcenia słuchu oraz inne (np. jak gra w zespole), więc trzeba być przygotowanym, by na ten rodzaj edukacji zarezerwować sobie i dziecku dużo czasu.
Z kolei Szkoły Yamaha oferują zajęcia, które mają rozbudzić muzykalność i zachęcić dziecko do gry przez grupowe lekcje gry na pianinie czy inne zajęcia umuzykalniające. Szkoły Yamahy są bardzo różne - wszystko zależy od osoby prowadzącej, natomiast wrażenia klientów Elpiano, którzy mieli doświadczenie ze szkołami Yamahy, były bardzo pozytywne. W szkołach Yamahy można korzystać przykładowo tylko z 1 zajęć instrumentu czy z zajęć umuzykalniających, więc ten rodzaj edukacji wymaga mniej czasu niż szkoły Suzuki czy tradycyjne szkoły muzyczne.
W szkołach tradycyjnych lekcje gry na pianinie odbywają się indywidualnie, często bez obecności rodzica (w szkołach Suzuki rodzic jest obecny na lekcji). Dodatkowo są grupowe zajęcia kształcenia słuchu czy w późniejszych latach również z historii muzyki, zajęcia chóru i inne - w zależności od programu szkoły. Tak jak w innych szkołach - i tu powodzenie nauki zależy prawie w 100% od nauczyciela i od relacji nauczyciel - uczeń, jak też od wsparcia ze strony rodziców.
Prywatne lekcje nauki gry na pianinie - na co zwrócić uwagę:
Jeżeli zdecydują się Państwo na prywatne lekcje, to przy wyborze nauczyciela polecam zwrócić uwagę na to, jak nauczyciel podchodzi do kwestii techniki gry. Nauczyciel powinien zwracać uwagę, opisywać, tłumaczyć również technikę gry, nie tylko nuty. Jeśli przez kilka lekcji nauczyciel nic nie mówi o oparciu ręki, o pracy palców, o luźnym łokciu - wówczas proszę zapytać, czy to dlatego, że Państwa technika jest już od początku dobra, czy też dlatego, że nauczyciel nie zwraca na to uwagi.
Jednak to, co najważniejsze - warto wybrać nauczyciela, z którym chce się Państwu uczyć. :)
Samodzielna nauka gry na pianinie:
Jeżeli przez jakiś czas chcą Państwo uczyć się samodzielnie - polecam pokornie i na spokojnie rozpocząć od prostych utworów. Są piękne, ale dość proste melodie, które warto cierpliwie ćwiczyć. Moje nagrania o tym, jak grać bez znajomości nut, mają na celu zachęcenie Państwa do pianina. Czyli możliwość opanowania pięknego, ale dość trudnego utworu w kilka dni / tygodni, zazwyczaj zachęca do tego, by spróbować grać. Jednak jeśli będą już Państwo przekonani do tego, że chcecie nauczyć się grać, wówczas polecam rzetelną naukę od podstaw, czyli:
poznawanie nut, zaczynając od bardzo prostych utworów (polecam zacząć naukę od utworów tylko na prawą rękę, gdzie pojawia się początkowo jedynie kilka nut), przy równoczesnej dbałości o dobrą technikę gry
zrozumienie dodatkowych znaków dynamicznych (czyli różny poziom głośności gry) i artykulacyjnych (gra legato, podnoszenie ręki, gra bardziej ostra, gra łagodniejsza itd.) oraz ćwiczenie w praktyce na kolejnych utworach tego, jak zagrać w odpowiedniej dynamice i z odpowiednią artykulacją
stałe upewnianie się, że grają Państwo z dobrą techniką gry (po kilku miesiącach samodzielnej nauki polecam choć jednorazowe konsultacje u nauczyciela)
Przy samodzielnym opanowywaniu kolejnych utworów, często pojawia się pytanie, jak długo ćwiczyć dany utwór oraz jak często zmieniać utwory. Utwór jest opanowany i gotowy do odłożenia, jeżeli potrafią go Państwo zagrać bez pomyłki, równo, w dobrym tempie, całkowicie kontrolując dynamikę, bez napięcia rąk. Nie ma konieczności uczenia się wszystkich utworów na pamięć, polecam jednak, by kilka utworów nauczyć się na pamięć (np. co piąty grany utwór - ćwiczy to pamięć i pozwala budować repertuar, czyli kilka utworów, które potem mogą Państwo przy różnych okazjach zagrać innym). Ważne jest, by grać równo, czyli, by mieć dany utwór pod kontrolą - to, czy grają Państwo równo można sprawdzić przez nagranie samych siebie i odsłuchanie. Przy takim sprawdzeniu dobrze słychać wszystkie niedociągnięcia.
8. Korzystanie z aplikacji do nauki gry (Simply Piano, Flowkey, Synthesia, itd.):
Świat idzie do przodu i czasem trudno jest się pogodzić ze zmianami ;) Ja sama korzystam z aplikacji Synthesia, by tworzyć nagrania z przedstawionymi nutami, które mają być zagrane w danym utworze. Wiem, że niektórym to bardzo pomaga, korzystają z moich nagrań i w głębi serca mam wielką nadzieję, że te osoby zachęcą się do pianina, tak, by rozpocząć rzetelną naukę gry z nut, od podstaw do samodzielnego czytania zapisu nutowego.
I właśnie taką funkcję widzę dla aplikacji do nauki gry na pianinie, takich jak np. Simply Piano, Flowkey i wiele innych. Chciałabym jednak, by był to jedynie chwilowy etap pośredni, gdy brakuje motywacji do tego, by przez kolejne dni uczyć się nut w sposób tradycyjny, czyli zapamiętania i samodzielnego grania z zapisu nutowego. Skąd ten sceptycyzm względem nauki z aplikacjami? Jak przedstawiłam powyżej, nauka gry na pianinie to wiele etapów, czyli m.in.:
nauka wysokości i długości nut
następnie dynamika i artykulacja
następnie analiza stylu, sposób ekspresji
Czyli o wiele więcej niż “przyciśnięcie” odpowiedniego klawisza.
Jest ogromna różnica pomiędzy samym “naciśnięciem” poprawnego klawisza (w oczekiwaniu na to, czy aplikacja to naciśnięcie zaakceptuje, czy nie), a zagraniem (w pełnym tego słowa znaczeniu) poprawnej nuty. W tym pierwszym przypadku przyciskamy klawisz, a w tym drugim - czytamy, jaką nutę zagrać (czyli jaką ma wysokość oraz długość, a warto zauważyć, że aplikacje nie analizują w większości ćwiczeń długości zagranej nuty), przygotowujemy się do wydobycia dźwięku, czyli zastanawiamy się, z jaką dynamiką dźwięk wydobyć, w jaki sposób (czy np. połączyć z poprzednią nutą, czy zagrać z podniesieniem ręki, czy zaakcentować, czy też wyciszyć itd.). Po czym gramy dany dźwięk świadomie, a nie na zasadzie testowania, czy zostanie on zaakceptowany przez aplikację, by przejść do kolejnej nuty.
Jest to tradycyjne podejście, wynikające z pragnienia, by uczeń miał pełną świadomość i pełną odpowiedzialność za to, jak gra. Brzmi to idealistycznie, więc dodam, że jest to końcowy cel nauki - zagranie z nut, po przemyśleniu i analizie całego utworu, zastanowieniu się, jak nuty mają być zagrane względem siebie. Aplikacje zachęcają do tego, by grać od razu, z marszu. Czyli “już czeka kolejna nuta podświetlona, naciśnij ją!”. Tymczasem gra na pianinie całego utworu jest jak przeczytanie np. całego wiersza - czyli w wierszu najpierw poznanie każdego wyrazu, zastanowienie się nad jego znaczeniem w tym konkretnym utworze, a dopiero potem wydobycie każdego wyrazu z sensem i odpowiednią ekspresją, by stworzyć całość dzieła. Podobnie gra z aplikacji - to jakby wymawianie kolejnych wyrazów, bez analizy ich miejsca i treści w całości utworu, to zbyt szybkie zaliczanie kolejnych nut, bez stworzenia z nich całości kompozycji.
Jeśli czują Państwo, że nie starczy Państwu motywacji do rzetelnej nauki nut, to zapraszam do serii moich nagrań o tym, jak nauczyć się grać bez znajomości nut. Oto kilka z tych nagrań:
"Dla Elizy" - L. Beethoven - jak zagrać na pianinie bez znajomości nut:
"Sonata księżycowa" - L. van Beethoven - jak zagrać na pianinie bez znajomości nut:
Amelia. Comptine d'un autre été - Yann Tiersen - jak zagrać na pianinie bez znajomości nut:
Niezależnie od zdolności i motywacji grającego, polecam lekcje z nauczycielem. Nie muszą to być lekcje 2 czy 3 razy w tygodniu, może to być 1 spotkanie na 2 tygodnie. Lekcje z nauczycielem pozwolą dużo szybciej przejść pewne etapy nauki gry. Dodatkowo przy samodzielnej nauce jest ryzyko grania ręką zbyt napiętą, lub o niewłaściwym ułożeniu. Dobry nauczyciel od razu zwróci na to uwagę i zadba o poprawną pracę ręki. Oto nagranie o poprawnym ułożeniu rąk na klawiaturze:
Życzę dużo wytrwałości w nauce gry na pianinie :) Jestem pewna, że późniejsza radość z gry z pewnością wynagrodzi długie godziny spędzone przy ćwiczeniach.
Jeśli mają Państwo jakieś zapytania o naukę gry, to proszę zadać je w komentarzu lub w mailu, postaram się jak najlepiej pomóc.
Zapraszam do zakupu kursu lekcji gry na pianinie. Jest to cykl stworzonych przeze mnie 13 lekcji (materiałów teoretycznych i ćwiczeń) o tym, jak nauczyć się grać z nut.
Kurs gry na pianinie dla początkujących online pozwoli Państwu na:
prawidłową grę z nut utworów na poziomie drugiej i trzeciej klasy szkoły muzycznej
właściwą technikę gry
samodzielne opracowywanie utworów, czyli odczytywanie oznaczeń w nutach i ich poprawną interpretację
Materiał ten przewidziany jest na 3 miesięczną intensywną naukę gry, jednak jest nieograniczony w czasie oraz pod względem wielokrotnego korzystania z materiałów.
Więcej szczegółów na temat kursu znajdą Państwo na tej stronie - zapraszam!